Mutlu etmek
istiyorum hayatımdaki insanları. Sonra da mutlu olmak istiyorum onların mutluluklarından.
Gülüşlerinin gözlerinde meydana getirdiği parıltıyı seyretmek istiyorum
dakikalarca. Şen kahkahalar ve şaşkınlık ünlemleri duymasnı istiyorum
kulaklarımın. Şükretmek ve huzur bulmak istiyorum.
Hayatımdaki beyaz
kadına “evet haklısın! Ve boşa değil söylediğin hiçbir şey “ demek istiyorum. Ardından
sarılmak istiyorum, kopmama garantimi elde edercesine.
Lacivert adama
gelince de haykırmak istiyorum ona “beni rahat bırak ama SENİ SEVDİĞİMİ DE
HİÇBİR ZAMAN UNUTMA!” diye.
Bunların mutluluk
vermesini istiyorum sonra onlara. Yani boşa olmasın amacı olsun bu yaptıklarımın
istiyorum ve götürsün sonsuza kadar ilişkimizin güzelliğini.
Karışmamak istiyorum
kalabalığa ve kendime. Net olmak istiyorum, küt ve düz. “Kötü bir şey değil bu”
diyorum gökyüzüne bakarak… ve “gökyüzü” diyorum…
Mavi adam
geliyor aklıma. O an aslında onu hiç unutmadığımı anlıyorum ve dolayısıyla hiç
hatırlamadığımı…
“mutlu olmanı
istiyorum.” diye fısıldıyorum son kez olmasını umarak…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder